‘Full Circle’ is een topthriller vol vaart

Op Manhattan ontvoert een Guyanese bende het kleinkind van een rijke chefkok. Een merkwaardige ontvoering is het, die ook nog stevig mis loopt. Door de kidnapping botsen drie totaal verschillende werelden met elkaar: de rijke familie van het te ontvoeren kind, de politie, en de bende. Maar bij nader inzien blijken die drie werelden echter al jaren eerder met elkaar verknoopt te zijn geraakt.

In de misdaadserie Full Circle trekt regisseur Steven Soderbergh je met een enorme vaart door een ingewikkeld neo-noir-verhaal. Veel duisternis, veel meebewegende camera – Soderbergh houdt het spannend. Scenarist Ed Solomon knoopt vernuftig drie verhaallijnen aan elkaar, met her en der een onverwachte plottwist. Ondanks het volle verhaal heeft hij ook genoeg ruimte om zijn personages diepte te geven. Niemand is helemaal slecht of goed, is zijn boodschap. En verzwijgen werkt als een vloek, die lang en breed doorwerkt in vele levens.

Hits

Soderbergh begon zijn filmcarrière ooit met de arthouse-hit Sex, Lies and Videotape. Met de heist-trilogie Ocean’s Eleven had hij daarna een enorme kaskraker. Zijn andere filmhits, als Erin Brockovich en Traffic, zitten daar zo’n beetje tussenin: mainstream met een arthouse touch. Met series wil het tot nu toe minder lukken. Samen met Solomon (Men in Black, Now You See Me) maakte hij eerder de interactieve serie Mosaic, waarbij je via de bijbehorende app een moordzaak vanuit verschillende perspectieven kon bekijken. Mooi idee, de serie werd gunstig besproken, maar beklijfde niet.

Full Circle doet dat wel, vooral dankzij de sterke acteurs die de zesdelige miniserie net boven de doorsnee thriller uit tillen. In het midden van het drama staan de ouders van het te ontvoeren kind. Claire Danes, die eerder dit jaar ook een zeer sterke rol had in de serie Fleishman Is in Trouble, speelt de moeder die los van de ontvoering ook moet verwerken dat haar man iets verbergt, en dat ze uiteindelijk ook zelf iets blijkt te verbergen. Als wolken in de wind schieten de gevoelens over haar gezicht.

Timothy Olyphant, die de vader speelt, is minder aanwezig, maar minstens even intrigerend, met zijn twijfelende, schuldbewuste houding. Zazi Beetz speelt met kracht en smaak de tegendraadse rechercheur Harmony, die alles het snelste doorheeft, maar die wordt tegengewerkt door haar superieur.

Paniekerig gestuntel

De show wordt echter gestolen door twee jonge, onbekende acteurs: Adia en Gerald Jones. Zij spelen een Guyanese zus en broer die de ontvoering willen saboteren, maar het daarmee allemaal nog veel ingewikkelder maken. Het paniekerige gestuntel van het duo geven een hart aan de serie.

Jammer is dat Soderbergh en Solomon zo veel nadruk op het ontvoeringsverhaal leggen dat er weinig ruimte is om de werelden die ze bezoeken beter neer te zetten. De Guyanese gemeenschap in Queens – daar zou je toch meer van willen zien. Alleen al omdat een spiritueel Obeah-ritueel essentieel is voor de plot. Juist in een serie kun je daar bij blijven stilstaan. Je hoeft je niet per se naar de ontknoping te hollen. Scenarist Solomon heeft zijn complexe verhaal trouwens niet elegant rond gekregen – in de laatste aflevering moet de rechercheur nog van alles uitleggen. Niet heel erg, de scènes van waarheid en verzoening in die laatste aflevering geven de serie juist extra warmte.